- υψίθωκος
- και ύψιθόωκος, -ον, Αὑψίθρονος*.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + θῶκος «έδρα, κάθισμα»), πρβλ. ἐρημό-θωκος].
Dictionary of Greek. 2013.
υψίθωκος
Look at other dictionaries:
θώκος — ὁ (Α θᾱκος και επικ. και ιων. τ. θῶκος, επικ. τ. και θόωκος, Μ θῶκος) έδρα, κάθισμα νεοελλ. 1. κάθισμα που ξεχωρίζει, που υπερέχει από τα άλλα 2. κάθισμα επίσημου προσώπου («προεδρικός θώκος») 3. φρ. «οικολογικός θώκος» η μικρότερη ομάδα βιοτόπου … Dictionary of Greek
υψιθόωκος — ον, Α βλ. ὑψίθωκος … Dictionary of Greek
